maandag 8 mei 2017

Skype opa.

Het was het jaarlijkse bierfestival dat mij deed terugkeren naar Nederland om samen met mijn drie zonen, vrienden en wat kennissen er weer een feestje van te maken. Gehuld in monnikspijen ( als hommage aan de trappisten-monniken en hun bier) reizen wij ieder jaar af naar Leuven (België) om diverse bieren te proeven en op carnavalsachtige wijze ons samenzijn te vieren. Ik zal hier later een verhaaltje over schrijven.

Ik verbleef een hele week in Nederland en om die reden hadden mijn zoons vakantie genomen voor wat zoals dat tegenwoordig heet, quality time met hun Pa. Zij en hun partners wonen dicht bij elkaar en twee zelfs in dezelfde straat. De jongens; Bennie Tim en Wauter hebben een goede band met Pa waar ik erg trots op ben. Het geeft me het gevoel het goed te hebben gedaan wat betreft de opvoeding, het is geen toeval dat hun voorletters BTW vormen kinderen zijn toch altijd een Belasting Toegevoegde Waarde in een relatie. Kortom we mogen als ouders niet klagen, ze komen graag naar Portugal en Skypen regelmatig. Ze stonden compleet achter onze beslissing om nog een avontuur in het buitenland aan te gaan en steunen ons daarin.
De jongste woont pas samen, de oudste al wat jaren en zo ook de middelste Tim die mij al reeds opa heeft gemaakt, voor zijn kinderen zijn wij opa en oma Sype de oudste “Kytana” is een meisje van zes jaar en de jongste “Jairo” een jongetje van vijf vraag me niet hoe ze op de namen zijn gekomen maar tegenwoordig zijn Marie en Piet niet meer in de mode. Het moge duidelijk zijn dat we het meeste contact met hen over Skype hebben. In de regel duren die gesprekken met de kleinkinderen niet al te lang, gezien het moderne adhd label op kinderen (geen geduld). Niettemin is Oma skype immens populair omdat ze de juiste tonen weet aan te slaan. Vergis u niet ik vind ze leuk en lief maar ben wat onhandiger in Skype omgang. De communicatie met jong volwassenen gaat me beter af.

Nu u weet dat ik van mezelf vind dat het opvoeden me aardig afging volgt er nu de volgende gebeurtenis. Het was een sms’je van Tim naar zijn broer Bennie waar ik logeerde die vroeg of ik de volgende dag wat te doen had en of dat we iets gepland hadden. Neen er was niets gepland, op lekker chillen na dan! Vraag dan eens aan Pa of hij een middagje op de kinderen kan passen want Eliny (zijn partner) moest werken en hij moest afrijden voor zijn motorrijbewijs en met nog een les vooraf koste dat wel een paar uren. “Natuurlijk kom ik oppassen “ was mijn reactie. De volgende dag melde ik me om de afgesproken tijd bij huize Tim. Ik werd enthousiast onthaalt en overladen met kusjes en omhelzingen. De nodige instructies van Tim volgde die me wees op een whiteboard in de hoek van de kamer, die weergave gaf van de dag om zo de dagelijkse structuur te waarborgen. Het vermelde wat pa en ma die dag gepland hadden en wat ze van de kinderen verwachten. Zo moest Jairo nog ieder uur gaan plassen en Kytana een half uurtje lezen en hun spulletjes opruimen voor het eten enz.

Zo, dat was toch anders als hoe wij het deden, bedacht ik me. Tim vertrok en mijn taak begon. De kinderen waren naar televisie aan het kijken met een schermafmeting om nooit meer te moeten behangen en kropen dicht tegen me aan, dat verveelde al snel en het was tijd voor een spelletje “zullen we kwartetten Opa” vroeg Kytana “ ik heb een nieuw dieren kwartet”. “ Jaaaaa kwartetten “ riep Jairo knoerthard in mijn oor en hij snelde naar de tafel om het kwartetspel te pakken ”Ik deel” riep hij maar dat was niet naar de zin van zijn zus die het spel uit zijn handen rukte en gilde “Nee ik deel” Het ruziede even door tot Opa met de oplossing kwam en vroeg of hij mocht delen. Dat was goed en het spel begon, de vraag naar kaarten over en weer ging vier ronde goed tot Kytana haar broertje van vals spel betichtte, die daarop woest alle kaarten in de lucht wierp en weer op de bank plofte om verder televisie te kijken. Ik gaf te kennen dat Opa even in de tuin een luchtje ging scheppen en bloemetjes ging kijken (peukje doen)

Bij terugkomst in de kamer stond Kytana op tafel “Wat doe jij nu ”merkte ik op “Je mag toch niet op tafel staan” ze keek me ondeugend aan “Dat mag ik wel” en ze begon te springen, op dat moment trekt Jairo aan mijn broek met de vraag “Verstoppertje spelen Opa?” Ik richtte me weer tot Kytana en riep “Dat gaat papa niet leuk vinden kytana” Oei.. ik realiseerde me gelijk dat ik daar papa als boeman mee weg zette en corrigeerde de pedagogische fout met de opmerking “ Opa vindt dat niet leuk hoor! ik zal het fijn vinden als je van de tafel komt” Jairo riep vanuit de kamerhoek ”Ik ga me verstoppen!” en draaide zichzelf in een gordijn daarbij een bloempot van de vensterbank stotend. Kytana volharde in haar positie “ Opa pak me dan” riep ze. Ik wende me tot Jairo “ Wat doe jij nu?” stomme vraag want hij had duidelijk gezegd dat hij zich ging verstoppen, “Opa kun je me nog zien?” kwam het vanachter het gordijn “Kytana als je nu niet van tafel komt, zal ik je er eens af halen!” dreigde ik en maakte een schijnbeweging richting tafel als pressingmiddel, Jairo had zich inmiddels nog wat verder in de gordijnen gedraaid en de gordijnroe stortte naar beneden. Ik verloor de controle (als die er al was) en plukte Kytana iets te hardhandig van tafel en plofte haar in de bank, ze barstte in huilen uit “Blijf zitten jij!” snauwde ik en begon de gordijnmummie te ontwikkelen die ook begon te blèren omdat hij de gordijnroe niet had kunnen ontwijken, na zijn ontwikkeling plofte ik hem ook met een vol geplaste broek op de leren bank en ging voor hen op de salontafel zitten ……
“Je mag niet op tafel zitten Opa” snikte Kytana “Nee Opa dat mag niet van Papa” deed Jairo zijn duit in het zakje.

Ik wil dat jullie nu opletten en naar Opa luisteren” siste ik hen toe en vervolgde : Bij deze wil ik graag jullie volledige attentie, allereerst zal ik het fijn vinden als jullie je open en oprecht verontschuldigen tegenover Opa. Het is geenszins mijn bedoeling jullie te berispen voor alles en nog wat maar jullie gedrag moet wel binnen de kaders van het toelaatbare blijven als aangegeven op het whiteboard. Ik verlang dan ook dat jullie meewerken aan herstel van onze relatie die node is verstoort. Mocht het zo zijn dat jullie iets van Opa verlangen in het belang van jullie welzijn ben ik daarin natuurlijk welwillend. Derhalve verlang ik ook van jullie dezelfde welwillendheid en toewijding om er samen een fabelachtige middag van te maken. Laten we samen in consensus beslissen hoe we de middag verder zonder kleerscheuren gaan invullen. En om even terug te komen op de afgelopen ongeregeldheden. Ik zal jullie ouderlijk gezag ontzien van jullie daden en zal er enigszins daar zelf ook de vruchten van plukken gezien mijn overschatte vermeende pedagogische kennis. Dank voor jullie geforceerde aandacht en het lijkt me nu het moment om culinair iets voor jullie te betekenen… laat ons pannenkoeken gaan bakken met daaraan gekoppeld de symbolische waarde dat alles weer koek en ei is!

Volgens mij hadden ze alles gesnapt want het snikken was over en ze snelden naar de keuken om de koekenpan, melk en bloem voor Opa klaar te zetten.

Het was zeker nog een aangename middag die bekroond werd met het slagen van Tim voor zijn rijbewijs. Op de vraag van Tim wat wij die middag zoal gedaan hadden kwam het verhaaltje van Opa op de eerste plaats en pannenkoeken bakken op de tweede. Van afscheid wilde de kinderen niet horen Opa Skype moest altijd bij hun blijven en werd bedolven met kusjes en knuffels.

Buitengekomen pinkte ik een traantje weg …..en dacht bij mezelf Opa’s blijven in de regel nooit!

Geniet maar van uw (Skype)( klein) kinderen


Groet Ferrie