dinsdag 16 augustus 2011

Emotie....


Het wegbrengen van mijn meisje viel me dit keer zwaarder dan anders.
Ze reist per trein vanaf Pombal naar Porto om daar het vliegtuig naar Maastricht nemen. Daarna wordt ze opgepikt door één van mijn zonen om haar terug naar Zeeuws-Vlaanderen te brengen, waar ze maandag de arbeid zal hervatten. Dat ze weer moet werken valt me niet zwaar. Er moet toch iemand het geld verdienen. 

Ik heb haar weggebracht naar het station van Pombal,  wat één uur reizen behelst. Meestal eten en drinken we in Pombal nog iets als soort van afscheid. Dit keer moest ik nog wat boodschappen doen en er bleef geen tijd over om nog een behoorlijk afscheid te nemen. We moesten behoorlijk doorlopen om de trein te halen en natuurlijk besluit de hond dan om nog even rustig zijn behoefte te doen. Een stippellijn van hondenpoep achterlatend trok ik hem mee richting station. We waren maar net op tijd.

Ik merk dat hoe ouder ik word, er emotioneel iets in mij verandert. Ik krijg tegenwoordig bij het afscheid nemen zo’n ” limonadegazeuse” prikkelend gevoel in de neus en tranen dringen zich op. Ik kan het niet helpen. 

Het terug naar huis rijden heb ik niet echt bewust meegemaakt. De autoradio gaat op vol volume en bij elk kwijlliedje die ik vroeger vervloekte komt dat limonadegazeuse-gevoel ook weer terug. De hond kijkt me dan aan met een blik in de ogen van: "als je me nog één keer knuffelt stik ik de moord". Ik hoop niet dat het rotgevoel bij afscheid nemen erger wordt. Stel je voor dat je de gasten huilend staat uit te zwaaien na een vakantieweek...

De conclusie is dus dat de overgang zich bij mij heeft ingezet en sommige televisiemomenten en liedjes roepen, zonder dat ik er controle over he,b het limonadegazeuseprikkel-gevoel op ……. Het moet dan maar. 

Vergis u niet: verwar het rotgevoel bij het afscheid niet met heimwee naar Nederland. Ik weet niet of ik in Nederland nog oud zou willen worden. Niet dat Nederland een verkeerd land is. Integendeel.  Ik denk dat het één van de beste landen is om in te wonen … (Op deze zomer na dan...)
Oké er zijn zaken die er spelen die ik niet meer vertrouw . Misschien is alles inmiddels zo goed geregeld dat politiek daarom allerlei andere zaken moet verzinnen. 
Neem alleen maar het ouder worden. Dat gaat natuurlijk geld kosten, verzorging, medicijnen en incontinentiemateriaal en dat hakt er in. Maar het zal me niet verbazen als de één of andere politicus een “kontvoddentaks “ voor ouderen in wil voeren.  Best kans dat de verzorgingshuizen de “haatpaleizen” van de toekomst worden want daar moet straks veel geld naar toe.

Geen nood heb je zin om het allemaal even te ontvluchten Kom je toch lekker naar Portugal.
Als je geluk hebt is het weer tot in November nog goed .
De natuur is hier voorlopig nog mooi groen.
Het eten en drinken goed te doen.
Ik moet stoppen met de opsomming want anders lijkt het op een kwijlliedje en voor je het weet zit ik hier te janken...

Groet uit het zonnige Portugal.