In de wintermaanden Januari en Februari kan het ook in Portugal, met name in de avonduren, behoorlijk koud zijn. Onze woning is dan ook voorzien van een gedegen houtkachel die mij in de avond van de nodige warmte voorziet. Het hout voor de kachel verzaag ik zelf.
Maar, mijn kettingzaag heeft zijn beste tijd gehad en is zo bot als Sinterklaas zijn achterwerk. In overleg met één van mijn beste vrienden komen we tot de conclusie dat het misschien slim is de ketting te laten slijpen. Dat is hier voor een euro of vijf bij de plaatselijke smid waarschijnlijk zo gepiept. De zaag in de kofferbak van de auto en op pad.
Helaas. De smid was afwezig in verband met een trouwerij en dan kan het zijn dat hij er de volgende dag ook niet de aandacht aan schenkt die ik zou willen... Het leek ons daarom een goed plan om maar een nieuwe ketting kopen, zodat ik altijd een reserve ketting in voorraad heb.
Dat betekent vijftig kilometer rijden om in de "Brico" te Pombal een nieuwe ketting aan te schaffen. Nou die hadden er genoeg hoor !! Alleen, wat was de maat van die ketting ook alweer? Ik wist het zeker: 45 centimeter moet die zijn ! Afrekenen die hap.
Bij de auto gekomen is het misschien beter om even te passen. We legde de ketting naast de zaag en zagen al rap dat die te groot was. Verdorie, dat is lastig. Ketting uit het doosje en nu moet ik hem gaan omruilen (en dat alles in het Portugees en een beetje Engels)... Geen probleem! Even een retourbon schrijven; andere ketting pakken; weer naar de kassa. Zo gepiept! Natuurlijk, ik neem een kleinere van 40 centimeter… Die is het!
Weer bij de auto, toch maar even controleren. Bijna overbodig maar toch…
Wel verdorie! Weer te groot, dat kan toch niet... Mijn vriend vraagt of ik een meter bij me heb. Nee die heb ik niet. Wel een vloeitje... Dat is 7 centimeter (als roker weet je dat). Nou even meten met het vloeitje. En wat blijkt..? Het zwaard van de kettingzaag meet ……..45 centimeter !!! Krijg nou wat! Mijn vriend mompelt wat over de omtrek: dat is anders dan de lengte enz... Ik vind het wel best ik ga gewoon die ketting omruilen voor één van 35 centimeter. Die moet goed zijn.
Weer heel het ritueel van het kapotte doosje en retourbon, maar, het was goed. "Neemt u die van 35 centimeter maar".
Eigenlijk overbodig om te passen. Deze is het ….
Toch even checken . G@#$%!!!… Weer niet de goede maat..!
Ik durf nou eigenlijk die winkel niet meer in, maar 20 euro weggooien is ook nog al wat. Ik heb niks aan een verkeerde ketting. Ik was bijna van plan mijn verlies te nemen tot ik me bedacht om maar de domme buitenlander te spelen (en daar moest ik in dit geval niet veel voor doen...). Mijn geld kreeg ik niet terug. Ik kon een tegoedbon krijgen, wat ik zeer fair vond gezien het feit dat ik met mijn acties misschien 60 euro aan tijd had opgeslokt.
Maar, mijn kettingzaag heeft zijn beste tijd gehad en is zo bot als Sinterklaas zijn achterwerk. In overleg met één van mijn beste vrienden komen we tot de conclusie dat het misschien slim is de ketting te laten slijpen. Dat is hier voor een euro of vijf bij de plaatselijke smid waarschijnlijk zo gepiept. De zaag in de kofferbak van de auto en op pad.
Helaas. De smid was afwezig in verband met een trouwerij en dan kan het zijn dat hij er de volgende dag ook niet de aandacht aan schenkt die ik zou willen... Het leek ons daarom een goed plan om maar een nieuwe ketting kopen, zodat ik altijd een reserve ketting in voorraad heb.
Dat betekent vijftig kilometer rijden om in de "Brico" te Pombal een nieuwe ketting aan te schaffen. Nou die hadden er genoeg hoor !! Alleen, wat was de maat van die ketting ook alweer? Ik wist het zeker: 45 centimeter moet die zijn ! Afrekenen die hap.
Bij de auto gekomen is het misschien beter om even te passen. We legde de ketting naast de zaag en zagen al rap dat die te groot was. Verdorie, dat is lastig. Ketting uit het doosje en nu moet ik hem gaan omruilen (en dat alles in het Portugees en een beetje Engels)... Geen probleem! Even een retourbon schrijven; andere ketting pakken; weer naar de kassa. Zo gepiept! Natuurlijk, ik neem een kleinere van 40 centimeter… Die is het!
Weer bij de auto, toch maar even controleren. Bijna overbodig maar toch…
Wel verdorie! Weer te groot, dat kan toch niet... Mijn vriend vraagt of ik een meter bij me heb. Nee die heb ik niet. Wel een vloeitje... Dat is 7 centimeter (als roker weet je dat). Nou even meten met het vloeitje. En wat blijkt..? Het zwaard van de kettingzaag meet ……..45 centimeter !!! Krijg nou wat! Mijn vriend mompelt wat over de omtrek: dat is anders dan de lengte enz... Ik vind het wel best ik ga gewoon die ketting omruilen voor één van 35 centimeter. Die moet goed zijn.
Weer heel het ritueel van het kapotte doosje en retourbon, maar, het was goed. "Neemt u die van 35 centimeter maar".
Eigenlijk overbodig om te passen. Deze is het ….
Toch even checken . G@#$%!!!… Weer niet de goede maat..!
Ik durf nou eigenlijk die winkel niet meer in, maar 20 euro weggooien is ook nog al wat. Ik heb niks aan een verkeerde ketting. Ik was bijna van plan mijn verlies te nemen tot ik me bedacht om maar de domme buitenlander te spelen (en daar moest ik in dit geval niet veel voor doen...). Mijn geld kreeg ik niet terug. Ik kon een tegoedbon krijgen, wat ik zeer fair vond gezien het feit dat ik met mijn acties misschien 60 euro aan tijd had opgeslokt.
Op terugweg maar even een biertje drinken in het naburige dorp Coentral. Het hele café was vol. Zeker 2 dorpelingen en 6 houtvesters en wij tweeën... Stoere mannen die elke dag in de bossen werken, die moeten wel verstand hebben van een kettingzaag... Ik vroeg één van de mannen om eens een kijkje te nemen naar mijn zaag. Of het wel wat was..?
De complete zaag is die middag vervolgens door de club houthakkers ter plekke gerenoveerd en geslepen!!!
Op mijn vraag wat de kosten waren keken ze me meewarig aan en riepen: "Nada"! En toen ik ze wat te drinken aanbood stonden ze er op dat we er eerst één van hun dronken...
I Love Portugal !!!
De complete zaag is die middag vervolgens door de club houthakkers ter plekke gerenoveerd en geslepen!!!
Op mijn vraag wat de kosten waren keken ze me meewarig aan en riepen: "Nada"! En toen ik ze wat te drinken aanbood stonden ze er op dat we er eerst één van hun dronken...
I Love Portugal !!!