zaterdag 2 februari 2013

Liefdesblik

Mijn oude Mercedes “combi” uit de vorige eeuw heeft na twee seizoenen studeren in Portugal voor 4x4 zijn diploma niet gehaald. Veel (sentimentele) mensen kweken een persoonlijke band met een auto of geven hem een naam.

Er zijn er die het dashboard aaien
na een in hun ogen bijzondere prestatie. Bv. het halen van Zuid Frankrijk op vakantie. Mijn auto viel in de categorie werkpaard en had een sterk dienstverlenend karakter. Verschillende taken waren de auto dan ook toebedeeld zoals daar zijn: Materiaal en houtvervoer, hondenkar, picknickplek, slaapvertrek, taxi-taken, rooksalon en ga zo maar door.

Menigmaal zette ik hem in voor de nachtsafari’s op zoek naar wild en gevogelte. De onverharde wegen in mijn omgeving beleefde de auto als een buitensportevenement maar hij was er geen liefhebber van. Krakend en piepend in kuilen en putten duikend verrichtte de auto zijn opdracht. Met zijn 400.000 kilometer op de km.teller (die het ook nog eens een half jaar niet gedaan had) moest ik toch maar naar een vervanger uit gaan kijken die alle taken aankon.

Budgettair gezien moest ik eigenlijk niet gaan zoeken; had er eigenlijk geen geld voor. Een leuk seizoen met gasten levert nog geen nieuwe (lees andere) auto op. Soms moet er tegen wil en dank geïnvesteerd worden om de volgende vakantiegasten op hun wenken te bedienen. De omgeving hier is om van te smullen en de natuur vraagt om het juiste materiaal hiervoor.Voor enkelen volstaat misschien een ezel of paard, maar ga daar maar eens mee tanken of naar de APK.

Ik had een wensenlijstje gemaakt: een auto geschikt voor terrein en normale weg en liefst ook nog topless voor in de zon en een trekhaak voor de kantinekar. Ga er maar aan staan met deze wensen en geen geld Mijn inventiviteit en creativiteit werden op de proef gesteld.

Autotrader, Marktplaats, Autoscout en diverse prikborden konden zich dagelijks verheugen op honderden hits. Mocht u zelf een andere auto zoeken, lijkt het me verstandig mij te bellen, ik weet ze te staan...

Een hekel heb ik aan onderhandelen, marchanderen en handje klap maar, je zal wel moeten met tweedehands auto’s. Elke keer dezelfde riedel : “Wat kost die & Wat krijg ik terug” Ik had die tekst op mijn T-shirt kunnen laten borduren en voor verkopers had de het antwoord: “Veel & Niets” minder borduurgaren gekost. Goed, het is niet anders. Het is voor een goede zaak: ons “Vakantie Paradijsje”.

Na bezoekjes aan een tig-aantal autobedrijven en even zoveel halve deals afgesloten te hebben viel mijn oog op een advertentie van een particulier die de rest van het aanbod deed verbleken.

De prijs was niet te hoog en alle wensen van het lijstje werden vervuld.

“Ik kom kijken” was mijn reactie op de informatie (telefonisch) verkregen van de aanbieder.

Na wat heen en weer gepraat en gehandel vond ik het best: “We nemen hem!”.

Overschrijven, betalen en wegwezen. Dat laatste ging niet zomaar, onze oude Mercedes waarin mijn vrouw terug moest rijden en nooit dienst heeft geweigerd weigerde nu te starten!! Het was alsof hij het afdanken voelde aankomen, het is maar ijzer en blik………dit geloof je toch niet!

De verkoop van mijn oude Mercedes ging vlot ik was hem in no time kwijt tegen een mooie prijs.

Zo eindelijk een meevaller… maar daar dacht mijn nieuw vehikel anders over, die schakelde de dag daarop niet meer.

Ik mocht hem naar de autodokter brengen. Een zorgpremie was er niet voor betaald, dus ………de meevaller ging op aan de tegenvaller...


Met weemoed dacht ik terug aan mijn oude vertrouwde.. niet 4x4 !

Schaam je niet mensen! aai dat dashboard maar en kus het stuur!!
Het helpt echt...


Groet Ferrie.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten